„Wypłyń na Głębię” – razem z Tatą…

Piątek – przyjazd i budowa obozowiska

Nasze namioty stanęły na leśnym polu biwakowym, gdzie codziennie rano mieliśmy okazję uczestniczyć we Mszy świętej celebrowanej przez księdza Piotra. To był wspaniały sposób na rozpoczęcie dnia, umacniający naszą więź jako ojców i dzieci oraz podkreślający duchowy aspekt naszego spotkania.

Sobota – tyrolka i sporty wodne

W sobotę mieliśmy szczególną atrakcję przygotowaną przez naszych instruktorów, Andrzeja i Łukasza. Zamontowali oni tyrolkę oraz ściankę, na której każdy z nas miał okazję sprawdzić i podszkolić swoje umiejętności wspinaczkowe. Ta niesamowita zabawa była nie tylko doskonałą okazją do poczucia adrenaliny, ale również symbolizowała naszą gotowość do pokonywania własnych granic i wypływania na głębię nowych doświadczeń. Tyrolka cieszyła się ogromnym powodzeniem, a instruktorzy po zakończeniu szkolenia pt. „Pierwsze kroki ze wspinaczką” mieli pełne ręce roboty przy zabezpieczaniu młodych adeptów tego sportu. Dzięki wsparciu Miasta Zielona Góra, które dostarczyło środki na zakup profesjonalnego sprzętu do wspinaczki, mogliśmy cieszyć się tą niezapomnianą atrakcją.

W międzyczasie, gdy jedna grupa tatusiów z dziećmi bawiła się na tyrolce, druga pod okiem instruktora uczestniczyła w szkoleniu „Sporty wodne od podstaw” gdzie mogła nauczyć się podstawowej techniki pływania na desce do windsurfingu oraz SUP (Stand Up Paddleboard). Sprzęt do tych sportów został zakupiony dzięki dotacji Fundacji PGNiG. Temat „Wypłyń na Głębię” odnosił się nie tylko do odkrywania głębin jeziora, ale również do głębszego poznania siebie i swoich umiejętności. Każdy mógł więc spróbować swoich sił na desce lub SUPie, a instruktorzy udzielali nam cennych wskazówek i pomocy, abyśmy mogli poczuć się swobodnie na wodzie.

W niedzielę, po rozpoczęciu dnia polową Mszą św., rozpoczęliśmy kilkukilometrowy marsz do stannicy kajakowej, skąd wypłynęliśmy na głębię Zalewu Bledzewskiego i rzeki Obry. Trasa, przygotowana jak zwykle przez księdza Piotra, nie należała do łatwych. Wymagała dużo wysiłku fizycznego i psychicznego zarówno od ojców, jak i dzieci. Podążając za tematem obozu „Wypłyń na Głębię”, ta trudna trasa symbolizowała naszą gotowość do pokonywania przeciwności, a także do odkrywania piękna natury i jej tajemnic. W pełnym zaufaniu do siebie i czasem z „mokrymi” przygodami, wszyscy dotarliśmy do końca trasy, gdzie przy ognisku i kiełbasce żartowaliśmy z „rodzinnych spływów” księdza Piotra. Nawet zmęczeni tatusiowie zostali zaskoczeni, gdy marsz powrotny przerodził się w bieg do bazy. Dzieci nie miały dosyć przygód i energii!

Po powrocie wszyscy sięgnęli po ręczniki i pobiegli kąpać się w jeziorze. To była doskonała okazja do odświeżenia się po trudach trasy i jeszcze bardziej zanurzenia się w piękno przyrody wokół nas. Niezwykłe szczęście malowało się na twarzach dzieci, gdy w końcu zdążyliśmy na kolację, gdzie mogliśmy zjeść lody. To był naprawdę słodki finał naszego niezapomnianego obozu. Wyobraźnia nie jest mi potrzebna, by opisać radość i zadowolenie na twarzach dzieci w tym momencie. Gdyby tylko mamy to widziały…

Poniedziałek – leśniczówka i powrót do domu…

Poniedziałek był dniem, w którym składaliśmy obóz i odjeżdżaliśmy, jednak jeszcze przed tym mieliśmy niezwykle ciekawe spotkanie w Leśniczówce Głębokie, gdzie leśniczy opowiadał nam o tajemnicach lasu i bagien, które można napotkać w tamtych rejonach. Było to fascynujące doświadczenie dla nas wszystkich, wprowadzające nas w świat przyrody i tajemnic, które skrywa. Po przejściu ścieżką edukacyjną i wysłuchaniu niesamowicie ciekawych historii z życia lasu, upiekliśmy ostatnie kiełbaski na ognisku zorganizowanym przez leśniczych, a następnie szczęśliwi i zmęczeni wróciliśmy do domów, pełni wspaniałych wspomnień z naszego obozu. Dziękujemy Nadleśnictwu Międzyrzecz za bardzo ciekawe spotkanie.

Obóz, pod hasłem „Wypłyń na Głębię”, był nie tylko doskonałą okazją do spędzenia czasu z naszymi dziećmi, ale także do odkrywania nowych doświadczeń, pokonywania przeszkód i budowania silniejszych więzi ojców z dziećmi.

Dzięki wsparciu lokalnych instytucji i organizacji, takich jak Miasto Zielona Góra i Fundacja PGNiG oraz Nadleśnictwu Międzyrzecz, mieliśmy szansę skorzystać z profesjonalnego sprzętu i cieszyć się różnorodnymi aktywnościami, które ułatwiły nam wypłynięcie na głębię naszych możliwości i relacji z dziećmi.